Follow your fears and your life will improve
Wat is dat voor een gek advies? Heeft ooit iemand in je leven tegen je gezegd: “Ik daag je uit” of “Ik denk niet dat je dat durft...” en je hebt dit onmiddellijk gedaan om te bewijzen dat de ander ongelijk had. Zelfs als je een beetje bang was om het te doen?
(Text in English comes after the Dutch text)
Heeft ooit iemand in je leven tegen je gezegd: “Ik daag je uit” of “Ik denk niet dat je dat durft...” en je hebt dit onmiddellijk gedaan om te bewijzen dat de ander ongelijk had. Zelfs als je een beetje bang was om het te doen? Gewoon om te bewijzen dat de ander ongelijk heeft. Ik denk dat we dit allemaal hebben gedaan.
Een van mijn grootste was toen een voormalige collega van mij door het kantoor liep en vroeg of mensen tandem-parachutespringen met hem wilden komen doen. Hij keek me uitdagend aan en zei: "Kom je parachutespringen?" Hij kende me goed; hij wist dat op een uitdagende manier vragen zou werken.
Heb ik het gedaan? Oh ja dat deed ik! Ik was die ochtend echter extreem zenuwachtig, maar het werd uiteindelijk een geweldige ervaring. Mijn drang om mijn collega te bewijzen dat ik het durfde, was sterker dan mijn angst. Een paar jaar later deed ik het eigenlijk nog een keer. Dit is belangrijk; ik heb het weer gedaan. Waarom deed ik het nog een keer terwijl ik de eerste keer zo zenuwachtig was? Omdat ik het al een keer had gedaan, werd ik er de tweede keer minder zenuwachtig van. Ook heb ik van de tweede keer nog meer kunnen genieten dan de eerste keer!
Laten we onze hersenen vergelijken met onze spieren. Als we sterker willen worden, weten we dat we onze spieren moeten trainen. We kunnen niet naar de sportschool gaan en de halter van 10 kg oppakken en beginnen met biceps-curls als we niet genoeg hebben getraind om er de kracht voor te hebben gekregen. We weten dat we kleiner moeten beginnen, het gewicht moeten verhogen en regelmatig moeten trainen. Daardoor worden we sterker en het wordt steeds makkelijker.
Onze hersenen werken eigenlijk op dezelfde manier. Dit klinkt misschien uitdagend, maar je kunt de angst om iets te doen vergelijken met een zwakkere spier. Een brein dat niet voldoende is getraind om angst, verlegenheid en een laag zelfbeeld te overwinnen, of om voor zichzelf op te komen, zal impact hebben op je leven, op wat je doet en hoe je het doet.
Ik heb het over; mentale fitheid. Denk eens na over deze twee woorden. Ik heb het niet over psychische aandoeningen, ik heb het niet over geluk, ik heb het over hoe mentaal fit we zijn, net zoals we praten over hoe fysiek fit we zijn. "Kijk naar die man, hij liep dit voorjaar zijn eerste marathon, hij heeft zes maanden lang veel getraind om daar te komen." Hoe heeft hij getraind? Door te hardlopen. Je kunt niet beter worden in hardlopen als je niet hardloopt.
Zelden praten we over hoe mentaal fit we zijn. Als iemand iets doet dat veel mensen moeilijk of eng vinden, zijn we geneigd dingen te zeggen als “ja, zo zijn ze.” We kunnen ook denken: “Dat zou ik ook graag willen doen, maar zo ben ik niet.” Of gewoon: “Ik ben bang om het te doen.”
Moed zit in onze hersenen. Als kinderen lijken we er meer van te hebben. Of is het zo dat we als kinderen minder angsten hebben dan als volwassenen? Of hebben we dezelfde angsten, maar doen we toch dingen? Is moed eigenlijk ergens bang voor zijn en het toch doen? Als volwassenen hebben we meer ervaringen en hebben we ook de ‘wat als’-functie ontwikkeld. Voordat we dingen doen, hebben we de neiging om aan alle mogelijke scenario’s te denken die fout kunnen gaan en proberen ze te voorkomen voordat we actie ondernemen. Maar ‘wat als’ zijn niet echt en zullen misschien nooit gebeuren. Toch nemen we veel beslissingen om dingen niet te doen vanwege ‘wat als’. Dit kan een grote impact hebben op ons leven; dingen die nooit zullen worden ervaren, dingen die nooit worden gezegd, dingen die nooit worden geprobeerd, minder voldoening enzovoort.
Dus hoe kunnen we mentaal fit worden?
Om ‘wat als’ te bestrijden hebben we mindfulness. Mindfulness zal ons leren hoe we meer in het hier en nu kunnen leven en niet in onze eigen verzonnen scenario’s. Om je angsten te kunnen volgen en te overwinnen gaan we terug naar de sportschool. De hersengym waar we onze mentale fitheid trainen. Mindfulness is een onderdeel van mentale fitnesstraining.
Andere dingen die we in de hersengym doen zijn ervoor zorgen dat we begrijpen en ons verbinden met wat belangrijk voor ons is en het leven dat we willen leven. We oefenen hoe we bewuste keuzes kunnen maken in ons leven en kunnen accepteren dat we over sommige dingen geen controle hebben. We leren hoe we onze angsten kunnen ervaren zonder ontsnappingsmanoeuvres te maken (of het nu tandem-parachutespringen is of nee zeggen tegen een collega), en dat we kunnen overleven en sterker worden van negatieve ervaringen en emoties. We oefenen kleine dagelijkse gewoontes (zoals het optillen van de halters in de sportschool) om sterker te worden en onze acties te veranderen naar wat we willen. We laten ons niet door onze automatische piloot naar de gebruikelijke hoek van negatieve zelfpraat of Netflix-marathon sturen in plaats een 20 minuten rondje lopen.
Uiteindelijk vergroten we ons gevoel van eigenwaarde en worden we mentaal fitter. We proberen nieuwe dingen in plaats van urenlang nep ‘wat als’-gedachten proberen te voorkomen, we handelen in plaats van uit te stellen omdat de taak ons een negatief gevoel geeft (saai, moeilijk, eng), we komen op voor onszelf en voor wat belangrijk voor ons is en we nemen de pilotenhoed op en sturen ons leven in de richting die we willen.
Natuurlijk, je moet niks. Maar begin met jezelf de vraag te stellen; wat zou je echt willen?
IN ENGLISH:
Follow your fears and your life will improve!
What crazy advice is that?
Have you ever in your life had someone say to you “I dare you” or “I don't think you dare to...” and you have immediately done it to prove the other person wrong. Even if you were a little scared to do it? Just to prove the other person wrong. I think we all have done this.
One of my biggest ones was when a former coworker of mine walked around the office asking if people wanted to come and do a tandem skydive with him. He stepped right up to me and gave me a challenging look and said, “are you coming skydiving?” He knew me well; he knew that these things worked on me.
Did I do it? Oh yes, I did! I was, however, extremely nervous that morning, but it ended up being an amazing experience. My urge to prove to my coworker that I dared to was stronger than my fear. A few years later I actually did it again. This is an important part. I did it again. Why did I do it again when I was so very nervous the first time? Because I had already done it one time, it made me less nervous the second time. I also enjoyed the second time even more than the first time!
Let's compare our brain to our muscles. When we want to get stronger, we know we need to train our muscles. We can't go to the gym and pick up the 10 kg dumbbell and start doing biceps curls if we haven't trained enough to have grown the strength for it. We know we need to start smaller, increase the weight, and train regularly. We grow stronger and it gets easier and easier.
Our brain actually works the same way. This may sound challenging but, you could compare being afraid to do something to a weaker muscle. A brain that hasn't been trained enough to overcome fear, anxiety, shyness, low self-esteem, or to stand up for itself will impact how you live your life, what you do, and how you do it.
I am talking about; mental fitness. Think about those two words. I am not talking about mental illness, I am not talking about happiness, I am talking about how mentally fit we are, just as we talk about how physically fit we are. "Look at that guy, he ran his first marathon this spring, he trained a lot for 6 months to get there.” How did he train? By running. You can't improve at running if you don't run.
Rarely do we talk about how mentally fit we are. When someone does something that many people find difficult or scary we tend to say things like “yeah that's how they are.” We may also think, “I would also like to do that but that's not how I am.” Or just “I'm afraid to do it.”
Courage sits in our brain. When we are children, we seem to have more of it. Or is it that we have less fears as children than we do as adults? Or do we have the same fears, but we do things anyway? Is courage actually being afraid of something and do it anyway? As adults we have more experiences and we have also developed the "what if” feature. Before we do things, we tend to think of all the possible scenarios that go wrong and try to prevent them from happening before we take any action. But "what ifs” aren't real and may not ever occur. Yet we make many decisions to not do things because of “what ifs.” This may have a big impact on our lives; things never experienced, things never said, things never tried, less satisfaction and so on.
So how can we get mentally fit?
To combat “what ifs” we have mindfulness. Mindfulness will teach us to how to live more in the here and now and not in our own made-up scenarios. To be able to follow your fears and overcome them we go back to the gym. The brain-gym where we train our mental fitness. Mindfulness is a part of mental fitness training.
Other things we do in the brain-gym are to make sure we understand and connect to what is important to ourselves and the life we want to live. We practice how to make conscious choices in our lives and to accept that some things we have no control over. We learn how to experience our fears without making escape maneuvers (whether it is tandem skydiving or saying no to a colleague), and that we can survive and grow stronger from negative experiences and emotions. We practice small everyday habits (like lifting the dumbbells at the gym) to grow stronger and change our actions to what we want and not let our auto-pilot steer us to the usual corner of negative self-talk or Netflix-marathon instead of taking a 20-minute walk.
In the end we grow our self-esteem and become mentally fitter. We try new things instead of spending hours trying to prevent fake "what ifs”, we act instead of procrastinating because the task is giving us a negative feeling (boring, difficult, scary), we stand up for ourselves and what is important to us and we take on the pilot hat and steer our lives in the direction we want.
Of course, you don't have to do anything. But begin by asking yourself; what do you really want?